Αιώνιοι Αντίπαλοι..

Αέναη και ζωοποιός η πάλη ανάμεσα στους δύο αιώνιους αντιπάλους: Απ’ τη μια, η προσωπικότητα και τα προσωπεία της, βγαλμένα απ' το χώμα, σε τραβάνε μανιασμένα προς τη γη, λυσσάνε σα σειρήνες, να ερωτευτείς και να παντρευτείς βιαστικά την ηδονή

της φθαρτότητας, τον αγιάτρευτο πόνο του εφήμερου βίου.

Κι απ' την άλλη, η ψυχή αξεδίψαστη απ' το πρόσκαιρο, αλύτρωτη από τις δεσμεύσεις ετούτης της ζωής, μάχεται να σε ξυπνήσει χωρίς να σε προσβάλει, να σε φιλήσει ερωτικά στο στόμα για να πάρεις οξυγόνο θεϊκό, για να μην ξεχάσεις τον δικό της Έρωτα...

Γεννημένη απ' τον Ουρανό, δακρύζει κάθε φορά που εσύ τρέφεις το χώμα με την βιάση των επιθυμιών σου. Φλέγεται απ' τον πόθο του Αόρατου, κάθε φορά που εσύ, μαζί με το ολόγιομο φεγγάρι, σηκώνεις τα μάτια σου ψηλά για να την κοιτάξεις.

Σε κοντοζυγώνει, και πιότερο σ' ερωτεύεται όταν σε συναντά στην απαρηγόρητη θλίψη και την πιο τρομαχτική μοναξιά σου.

"Δεν ξέρεις από τι προσπαθείς να ξεφύγεις..." σου λέει "..όταν πας να γλυτώσεις από μένα...!".

Κι εγώ, λες και με πρόκρινε αγγελιοφόρο της, σου φωνάζω «Ξύπνα!», κι ας σκίζεσαι ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο έρωτες. Πόθησε τη Λύτρωση, κι αυτή -ποιός ξέρει!- μπορεί να σου χαριστεί...