Ο Emil Mettler ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Λονδίνο, ήταν γνωστός για τη φιλανθρωπία του.
Συχνά πρόσφερε φαγητό σε φτωχούς ανθρώπους εντελώς δωρεάν. Αν κάποια φιλανθρωπική οργάνωση πήγαινε και του ζητούσε οικονομική βοήθεια για κάποια συγκεκριμένη ανάγκη, άνοιγε έξω το συρτάρι της ταμειακής μηχανής και έδινε το 25% του περιεχομένου του. Κάποια μέρα ο Emil άνοιξε το συστάρι του ταμείου για να δώσει πάλι μια οικονομική βοήθεια σε μία φιλανθρωπική οργάνωση.
.
Έκπληκτος ο εκπρόσωπος της φιλανθρωπικής οργάνωσης πρόσεξε πως ανάμεσα στα χρήματα υπήρχε ένα μεγάλο καρφί. Με απορία ρώτησε τον εστιάτορα γιατί βρισκόταν ένα τέτοιο καρφί ανάμεσα στα χρήματα και τις επιταγές.
Ο Emil πήρε στα χέρια του το μεγάλο καρφί, κοντοστάθηκε για λίγο και μετά με σχεδόν βουρκωμένα μάτια του απάντησε: "Το φυλάω εδώ ανάμεσα στις επιταγές και τα χρήματα για να μου θυμίζει το "τίμημα" που ο Χριστός πλήρωσε για τη δική μου σωτηρία.
Έτσι κάθε φορά που ανοίγω το ταμείο για να βάλω τα χρήματα και τις επιταγές που εισπράττω θυμάμαι το χρέος μου σ΄Αυτόν".
