Κυριακή, Ιανουαρίου 26, 2014

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία...



Τίποτε στὴ ζωή μας δὲν εἶναι τυχαῖο. Ὁ Θεὸς φροντίζει ἀκόμη καὶ γιὰ τὶς πιὸ μικρὲς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας. Δὲν ἀδιαφορεῖ γιὰ μᾶς, δὲν εἴμαστε μόνοι στὸν κόσμο. Μᾶς ἀγαπᾶ πολύ, μᾶς ἔχει στὸ νοῦ του κάθε στιγμὴ καὶ μᾶς προστατεύει. Πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε αὐτὸ καὶ νὰ μὴ φοβόμαστε τίποτε.

Άγιος Πορφύριος

Δευτέρα, Ιανουαρίου 13, 2014

..Aπό το Γεροντικό



Κάποτε ένας μοναχός είπε στον αββά Ζήνωνα:

-Γέροντα, σ' αγαπώ πολύ!
-Το πιστεύω, απάντησε ο αββάς. Αν όμως κάνω κάτι που δεν σου αρέσει θα συνεχίσεις να μ' αγαπάς;

Μετά από λίγο καιρό ο μόναχός αυτός άρχισε να συκοφαντεί το γέροντα. Ο αββάς Ζήνωνας που το μάθαινε σκεφτόταν: "ο αδελφός είναι σταλμένος από το Θεό για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Τον έστειλε για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Είναι ευεργέτης μου." Και σε όσους του μετέφεραν τις συκοφαντίες του τους έλεγε:

-Τα λέει αυτά, γνωρίζοντας μόνο τις φανερές μου αμαρτίες. Και αυτές όχι όλες. Πού να γνώριζε και τις κρυφές που είναι αναρίθμητες.

Κάποια στιγμή ο μοναχός μετανόησε και έπεσε στα πόδια του γέροντα παρακαλώντας τον να τον συγχωρήσει. Και ο αββάς Ζήνωνας του απαντησε:

-Τα γνωρίζω όλα αλλά ποτέ δεν έπαυσα να σε αγαπώ. Και για να πειστείς γι' αυτό άκουσε τι μου συνέβει: Κάποτε πόνεσε πολύ το μάτι μου. Τότε σε θυμήθηκα και σταυρώνοντάς το είπα: "Κύριο Ιησού Χριστέ, με τις ευχές του αδερφού θεράπευσέ με" και αμέσως γιατρεύτηκα. Μην αμφιβάλεις λοιπόν για την αγάπη μου.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 06, 2014

Έχω Μάθει Κάποια Πράγματα...

                        

                             Έχω μάθει κάποια πράγματα απ’ τη ζωή:
Αν είσαι ζωντανός, ζήσε κάτι με όλη σου τη δύναμη
Η αγαπημένη σου πρέπει εξαντλείται απ' τα φιλιά σου
Κι εσύ να πέφτεις κατάκοπος μυρίζοντας ένα λουλούδι


Ο άνθρωπος μπορεί να κοιτάζει με τις ώρες τον ουρανό
Να κοιτάζει για ώρες ένα πουλί, ένα παιδί, τη θάλασσα
Ζω στην γη θα πει γίνομαι μέρος της
Ρίχνω ρίζες που δε ξεριζώνονται


Αν είναι να κρατηθείς από κάτι, κράτα σφιχτά έναν φίλο
Αγωνίσου για κάτι με κάθε σου μυ, με όλο σου το σώμα, με όλο σου το πάθος,
Κι όταν ξαπλώνεις για λίγο στη ζεστή αμμουδιά
Ν' αναπαύεσαι σαν ένας κόκκος άμμου, σαν ένα φύλλο, σαν μια πέτρα


Στο μέγιστο σου, άκου κάθε όμορφο τραγούδι
Σα να ξεχειλίζει όλο σου το είναι με ήχους και μελωδίες
Ένας άνθρωπος πρέπει να βουτάει με το κεφάλι στην ζωή
Όπως θα πηδούσε από ένα βράχο στη σμαραγδένια θάλασσα

Να σε μαγνητίζουν οι μακρινοί τόποι, οι άνθρωποι που δεν γνωρίζεις
Να καίγεσαι να διαβάσεις κάθε βιβλίο, να γνωρίσεις τις ζωές άλλων ανθρώπων
Δεν θα ‘πρεπε ν' αλλάξεις με τίποτα τη χαρά που δίνει ένα ποτήρι νερό
Όση κι αν είναι η χαρά, η ζωή σου πρέπει να ξεχειλίζει λαχτάρα

Πρέπει να γνωρίσεις τη λύπη, έντιμα, μ' όλο σου το είναι
Γιατί οι πόνοι, όπως κι οι χαρές, μεστώνουν τον άνθρωπο
Το αίμα σου πρέπει ν' ανακατευτεί στη μεγάλη κυκλοφορία της ζωής
Και στις δικές σου φλέβες να τρέξει το φρέσκο, αστείρευτο αίμα της ζωής


Έχω μάθει κάποια πράγματα απ’ τη ζωή:
Αν είσαι ζωντανός, ζήσε έντονα, ανακατεύσου με τους ποταμούς, τους ουρανούς, με το σύμπαν
Γιατί αυτό που λέμε βιος, είν' ένα δώρο που δίνουμε στη ζωή
Κι η ζωή είν' ένα δώρο στον άνθρωπο..
 
 

Ataol Behramoğlu.


Η μετάφραση του υπέροχου αυτού ποιήματος ανήκει στο Δημοσθένη Σπυρίδη.
Ο τίτλος του ποιήματος στα τούρκικα είναι "Yasadiklarimdan Ogrendigim Bir Sey Var" και στ' αγγλικά "I've learned some things".